Pół wieku temu powstawał Zalew Sulejowski. Rozmach inwestycji był ogromny! [STARE ZDJĘCIA]

O budowie zbiornika na Pilicy zaczęto myśleć w połowie lat 60., gdy istniejące ujęcie wody przestało zaspokajać potrzeby mieszkańców Łodzi i Tomaszowa Mazowieckiego. Wstępny projekt budowy Zbiornika Sulejów przygotowano w 1967 roku. Dwa lata później przystąpiono do prac, zbiornik oddano do użytku w 1973 roku.

Zalew powstał w wyniku przegrodzenia rzeki Pilicy w okolicy Smardzewic, na jej 139 kilometrze od ujścia, na granicy ówczesnych województw łódzkiego i kieleckiego. W Smardzewicach powstała betonowo-ziemna zapora o długości 1200 m i wysokości 16 m, która przyczyniła się do powstania zbiornika o powierzchni 2700 ha. Linia brzegowa zbiornika wynosi 58 km. Zalew zasilany jest przez dwie rzeki: Pilicę i Luciążę.

W chwili oddania do użytku Zalew Sulejowski był największym akwenem w środkowej Polsce. W 1977 roku Wodociąg Sulejowski osiągnął zdolność produkcyjną blisko 258 tys. m³ wody na dobę. Oprócz funkcji retencyjnej i energetycznej zbiornik wykorzystywany jest do hodowli ryb, ochrony przeciwpowodziowej oraz do celów rekreacyjnych. Umożliwia uprawianie sportów wodnych, głównie żeglarstwa, kajakarstwa i windsurfingu. Niestety jego stan z roku na rok jest coraz gorszy, problemem są nie tylko zakwity sinic, dokuczające latem, ale także susza i wysychanie zbiornika, co szczególnie dało się we znaki w sezonie letnim 2019 roku.