600-lecie Smardzewic. Piękne miejsce do życia z historią w tle

Plenerowy spektakl "Smardzewice zawsze wolne" rozpocznie obchody 600-lecia powstania tej miejscowości. Będzie pan nie tylko gospodarzem wspaniałego jubileuszu, ale także wystąpi pan w spektaklu w wyjątkowej roli. Odtwarzać pan będzie bowiem postać prezydenta Ignacego Mościckiego, który do Smardzewic przyjechał w 1929 r. Ma pan tremę?

-Skłamałbym, gdybym powiedział, że nie. Zawsze wystąpienie publiczne to pewna trema. Tekst z jakim wystąpię przed gośćmi i mieszkańcami gminy mam napisany. Ale nie będę go czytał. Będę mówił z pamięci. W internecie niewiele jest informacji o zachowaniach, gestach, sposobie bycia prezydenta, trochę więc trzeba będzie improwizować.


Prezydent Mościcki, z tego co wiadomo, chętnie przyjął zaproszenie do Smardzewic?

- Rzeczywiście tak było. Zaprosił go prof. Seweryn Dziubałtowski, znany botanik, rodowity smardzewianin. Prezydent przyjechał ze Spały, ze swojej rezydencji w której przebywał, by podziękować chłopcom ze Smardzewic, którzy brali udział w wojnie polsko-rosyjskiej 1920 roku, a ponieważ odbywały się w tym czasie dożynki złożył również rolnikom życzenia za trud jaki wkładają w uprawianie ziemi. Dokonał także otwarcia miejscowej szkoły. W 1929 roku prezydenta Mościckiego witał prof. Dziubałtowski. W dzisiejszej inscenizacji uczyni to jego wnuk Antoni Miernik.


Kto wyszedł z inicjatywą zorganizowania jubileuszu 600-lecia miejscowości?

- To oddolna inicjatywa kilku smardzewian zaangażowanych w to od początku. Myśl zorganizowania 600-lecia poddali Józef Panfil, artysta malarz i Jan Mękarski, miłośnik historii, tradycji i kultury ludowej. Realizacja pomysłu przeszła w ręce ludzi młodych, zaangażowanych w życie Smardzewic.


Przygotowanie takiej imprezy z plenerowym historycznym widowiskiem, koncertami dla mieszkańców wymagało chyba ogromnej pracy?

-Od trzech miesięcy spotykaliśmy się niemal codziennie, rozmawialiśmy o imprezie i dogrywaliśmy wszystko w najdrobniejszych detalach. To ma być wyjątkowe wydarzenie, z którego powinniśmy być dumni.


Rok 2012 jest dla Smardzewic szczególny...
- Faktycznie. To nie tylko bowiem 600-lecie tej miejscowości, to także 100-lecie Ochotniczej Straży Pożarnej. Jej jubileusz obchodziliśmy w maju. I też było to wielkie wydarzenie.

Ale to historia, na pewno piękna, wróćmy jednak do dnia dzisiejszego. Gmina Tomaszów Maz. jest bardzo atrakcyjnym miejscem, które przyciąga ludzi z zewnątrz. Wykupują tu działki, budują się i z tym miejscem wiążą swoją przyszłość. Osiedlają się nie tylko w Smardzewicach, ale również w Twardej, Treście, Swolszewicach Małych. Co jest tym magnesem, który ich przyciąga?

- Na pewno położenie gminy, wokół miasta Tomaszowa Maz., a także łatwy dojazd do miejscowości, jak również, a może przede wszystkim, walory ekologiczne, a więc las, woda i czyste powietrze, występujące na atrakcyjnych terenach części płd.-zach. gminy w okolicy Zalewu Sulejowskiego. Napływają do nas ludzie młodzi, zdolni, przedsiębiorczy i z tego jesteśmy zadowoleni, ale jednocześnie wymagający. Stąd wysiłek gminy w tworzenie infrastruktury oświatowej, zdrowotnej, drogowej i kulturalnej.


Rozwojowi gminy sprzyjać powinno oddanie trasy S-8?

-To rzeczywiście ważna dla nas inwestycja. Umożliwi bowiem bezpieczny i bezkolizyjny dojazd z miasta do północnej części gminy, która staje się atrakcyjna ze względu na budownictwo jednorodzinne. Przy trasie S-8 mamy również tereny inwestycyjne, które będziemy chcieli uruchomić w najbliższym czasie.


Ilu mieszkańców liczy obecnie gmina Tomaszów Maz.?
- Na początku 2000 roku zamieszkiwało ją 9,5 tys. osób, a dziś jest ich już 11 tys. I wszystko wskazuje, że będzie ich przybywać, tym bardziej, że naszym atutem jest dobrze rozwinięta infrastruktura oświatowa. W naszej gminie np. każde dziecko może liczyć na miejsce w przedszkolu, co ma ogromne znaczenie dla młodych rodzin.

Franciszek Szmigiel 61 lat, absolwent Politechniki Wrocławskiej, wydziału górniczego. Pierwszą pracę po studiach rozpoczął w Tomaszowskich Kopalniach Surowców Mineralnych „Biała Góra”. Z gminą związany od 36 lat. Od 1990 roku działa w samorządzie gminnym. Był radnym, wiceprzewodniczącym i szefem Rady Gminy. W ostatniej kadencji zastępca wójta. Żonaty, ojciec dwojga dorosłych dzieci.