Nagroda im. Wisławy Szymborskiej. Jest nominacja dla tomaszowianina

Tomasz Bąk, Jerzy Kronhold, Tomasz Różycki, Marcin Sendecki oraz Eugeniusz Tkaczyszyn-Dycki zostali nominowani do tegorocznej Nagrody Literackiej im. Wisławy Szymborskiej.

Materiały organizatorów konkursu:
Tomasz Bąk - urodzony w 1991 roku w Tomaszowie Mazowieckim. Za pierwszy tom poezji Kanada otrzymał nagrodę Silesius za debiut roku 2011, za tę samą książkę został laureatem Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego „Złoty Środek Poezji” 2012 oraz Konkursu Poetyckiego im. Klemensa Janickiego 2011. Dwukrotnie nominowany do nagrody głównej Ogólnopolskiego Konkursu Poetyckiego im. Jacka Bierezina. Jego wiersze ukazały się również w antologii poezji zaangażowanej Zebrało się śliny (2016). Za tom [beep] generation nominowany do 5. edycji Nagrody im. Wisławy Szymborskiej.

Znaczącym elementem poezji Tomasza Bąka pozostaje wielogłosowość. Bąk stworzył tym razem mocną książkę-manifest, książkę, która chce być głosem – czy też skowytem „pokolenia prekariuszy”. To skowyt przesterowany – napisany tak w języku sieci, małej rewolucji platformy społecznościowej, posługującej się mechaniczną, muzycznie przewidywalną frazą, jak i nadpisany nad wierszami starych rewolucjonistów, którzy poprzez swoje wywracające porządek teksty i bunty nowego, wspaniałego świata zbudować nie zdołali. Tę gorzką świadomość towarzyszącą pieśniom „Człowieka-pizdy”, bohatera na chwilę wyciągniętego z zupy nieustannie recyclingującego się śmietniska słów i idei, niosą ze sobą wiersze [beep] generation – zapisane z konieczności i w zastępstwie czegoś innego. – Joanna Orska, przewodnicząca Kapituły

Yes! I’m a long way from home

Teraz jest czas na panikę – drugi
zawał w twoich rękach, czytelniku.

Zapraszam cię na sound ostateczny,
zapis moich złudzeń na stadionach świata:

gdzie zmienia się optyka po neuroleptykach;
gdzie „idź się wykąpać” oznaczać może gwałt;

gdzie wciąż trwa wojna niskiej intensywności;
gdzie naturalny efekt pocałunku słońca masz za hajs;

gdzie żelazna logika dwuwartościowa przepoczwarza się
w wykonaną z giętkiego alu logikę bezwartościową;

gdzie resztki wiary w życie pozadragowe
na dnie designerskiej kiepownicy;

gdzie pożyczki dla każdego pod zastaw wszystkiego;
gdzie wżer PMA w moim DNA;

mój tatuaż z Bogiem na tle niewidzialnej ręki rynku

O tomie [beep] generation:
"[beep] generation to w pewnym sensie praca z zakresu religioznawstwa, antropologia kultów cargo. Niewidzialna Ręka Rynku – nowa ręka boska, co nie broni, wycinankowy palec wychodzący z nieba, jak w animacjach Terry’ego Gilliama – to metonimia większego zjawiska." - Marta Koronkiewicz

"Bąk rozpędza kilka języków, które nie zbiegają się w tych samych punktach: społeczny, publiczno-medialny, przepełniony przesądami, dwuznaczny język liryki maski (którym mówi się w wierszach o człowieku piździe), prawie prostoduszny język intymnego wyznania dołączony do quasi-dokumentalnego języka zbiorowych emocji. Żadne z estetycznych pozorów i artystyczno-politycznych złudzeń nie cierpią na tych niemal zupełnie dosłownych wypowiedziach Bąka." - Anna Kałuża