O budowie zbiornika na Pilicy zaczęto myśleć w połowie lat 60., gdy istniejące ujęcie wody przestało zaspokajać potrzeby mieszkańców Łodzi i Tomaszowa Mazowieckiego. Wstępny projekt budowy Zbiornika Sulejów przygotowano w 1967 roku. Dwa lata później przystąpiono do prac, zbiornik oddano oficjalnie do użytku 21 grudnia 1973 roku.
Zalew powstał w wyniku przegrodzenia rzeki Pilicy w okolicy Smardzewic, na jej 139 kilometrze od ujścia, na granicy ówczesnych województw łódzkiego i kieleckiego. W Smardzewicach powstała betonowo-ziemna zapora o długości 1200 m i wysokości 16 m, która przyczyniła się do powstania zbiornika o powierzchni 2700 ha. Linia brzegowa zbiornika wynosi 58 km. Zalew zasilany jest przez dwie rzeki: Pilicę i Luciążę.
W chwili oddania do użytku Zalew Sulejowski był największym akwenem w środkowej Polsce. W 1977 roku Wodociąg Sulejowski osiągnął zdolność produkcyjną blisko 258 tys. m³ wody na dobę.
Oprócz funkcji retencyjnej i energetycznej zbiornik wykorzystywany jest do hodowli ryb, ochrony przeciwpowodziowej oraz do celów rekreacyjnych. Umożliwia uprawianie sportów wodnych, głównie żeglarstwa, kajakarstwa i windsurfingu. Niestety jego stan z roku na rok jest coraz gorszy, problemem są nie tylko zakwity sinic, dokuczające latem, ale także susza i wysychanie zbiornika, co szczególnie dało się we znaki w sezonie letnim 2019 roku.
50 lat temu powstawał Zalew Sulejowski. Rozmach inwestycji był ogromny! STARE ZDJĘCIA
Jak globalne ocieplenie zmienia wakacyjne trendy?
Dołącz do nas na Facebooku!
Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!
Kontakt z redakcją
Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?