Uczcili pamięć sławnego pilota, rodowitego opocznianina, ucznia popularnej "kazimierzówki"

Licznie zebranych gości przywitała Edyta Czarnecka - dyrektorka ZSS 2.

Po odegraniu hymnu państwowego przez Orkiestrę Miejską głos zabrał Tomasz Łuczkowski - dyrektor muzeum. Podkreślił, iż tablica upamiętnia kolejną osobę związaną z Opocznem i okresem okupacji niemieckiej.

Z zebranymi wspomnieniami o chor. Majchrzyku podzielił się Jacek Ciesielski, przedstawiciel rodziny pilota i inicjator wmurowania tablicy. Podziękował społeczności szkolnej, burmistrzowi oraz dyrektorowi muzeum za zorganizowanie uroczystości.

Najważniejszym punktem spotkania było odsłonięcie tablicy. Dokonali tego: burmistrz Jan Wieruszewski, dyrektorka Edyta Czarnecka, Tomasz Łuczkowski i przedstawiciel rodziny Jacek Ciesielski z kilkuletnim synem.

Tablicę poświęcił przez ks. dziekan Jan Serszyński, po czym złożono kwiaty i zapalono znicze.

Burmistrz Jan Wieruszewski, podkreślił historyczny moment w dziejach szkoły i wyraził wdzięczność wszystkim, którzy przyczynili się do wmurowania tablicy. 

Miłym akcentem była akademia przygotowana przez uczniów, a opowiadająca o polskich pilotach, z podkreśleniem biografii chor. Władysława Majchrzyka.

Władysław Majchrzyk urodził się 10 czerwca 1914 r. w Opocznie. Uczęszczał do Szkoły Powszechnej im. Kazimierza Wielkiego. Specjalizację na pilota myśliwskiego uzyskał na Kursie Wyższego Pilotażu w Grudziądzu i został przydzielony do 123. Eskadry Myśliwskiej w 2. Pułku Lotniczym w Krakowie. Walczył w Kampanii Wrześniowej. Poprzez Rumunię dostał się do Francji, gdzie uczęszczał do Szkoły Wyższego Pilotażu w Avord w środkowej Francji. Pod koniec 1940 r. został przydzielony do 308. tzw. „Krakowskiego" Dywizjonu Myśliwskiego. Na początku 1943 r. zgłosił się na ochotniczy wyjazd do Afryki, którym dowodził kpt. Stanisław Skalski. Tam, wraz z towarzyszami broni zasłynął w walce na afrykańskim niebie. Zmarł 14 października 2001 r. w Hamilton w Kanadzie. Odznaczony srebrnym Krzyżem Orderu Virtuti Militari nadanym 7 listopada 1944 r., czterokrotnie Krzyżem Walecznych oraz wieloma innymi odznaczeniami.