Droga do Jerozolimy: Wielkanocne widowisko na zamku w Inowłodzu [ZDJĘCIA]

Cała historia zaczyna się u wrót Jerozolimy (w tej roli idealnie sprawdziły się mury zamku króla Kazimierza Wielkiego w Inowłodzu), które wita pielgrzymów gwarem straganów.
Radosną atmosferę podgrzewają niezwykli goście, zmierzający ku mostowi Jerozolimy. Na widok Jezusa na osiołku i jego uczniów, tłum zaczyna radośnie machać palmami, ciesząc się z przyjazdu tego wyjątkowego gościa.

Gdy Jezus przechodzi przez bramę, pochyla się nad dziećmi, kładzie ręce na głowach młodzieńców i niewiast. Chwilę potem uzdrawia chłopca, który nie chodził, a ślepiec odzyskuje wzrok. Pochyla się nad grzesznicą i wybacza jej. Mówi, że jest pasterzem, który chroni swoje owce. Podczas ostatniej wieczerzy obmywa swoim uczniom nogi, dokonuje przemienienia wina w krew. Wie, że za chwilę ktoś z jego uczniów go zdradzi, a inny się wyprze.

Podczas modlitwy w ogrodzie, zdradziecki pocałunek Judasza wydaje go w ręce rzymskich żołnierzy. Tłum, który przed chwilą radośnie go witał, krzyczy: "Ukrzyżuj go!" , "Wypuść Barabasza!", a faryzeusze tylko potakują głowami. Reszta tej wyjątkowej opowieści jest niedopowiedziana.

Słyszymy cierpienie Jezusa, gdy jego ręce przybijane są do krzyża. Po chwili trzy krzyże stają na wieży zamku, jak przed wiekami na Golgocie. Z hukiem zasuwany jest głaz grobowca, w którym Jezus spoczął. Ogromna jest radość, gdy nie miejsce przychodzą Maria Magdalena i Maria i stwierdzają, że grób jest pusty, a Jezus w ten sposób wypełnił wolę Boga.

Około 60 wolontariuszy od kilku tygodni przygotowywało się pod okiem Fundacji Proem, by to wielkanocne widowisko, dla widzów było przeżyciem. I dla większości zdecydowanie było.

CZYTAJ DALEJ NA NASTĘPNEJ STRONIE

- Jestem pod ogromnym wrażeniem tej podróży. Czułam się, jakby żyła w tych czasach, gdy odgrywały się te ważne dla naszej wiary wydarzenia - mówi nam pani Patrycja, która przyjechała do Inowłodza z mężem i synem. - Choć praktycznie większość tradycyjnej drogi krzyżowej rozegrała się tylko w mojej wyobraźni, to przeżycie było ogromne. Brawa dla wolontariuszy, którzy podczas widowiska dali z siebie wszystko.
Jednym z nich był komendant straży miejskiej w Tomaszowie, Piotr Remisz, który wcielił się rolę żołnierza rzymskiego, zresztą nie po raz pierwszy.

- Nie można żyć tylko dla siebie, trzeba czasami dać coś z serca innym. Cieszę się, że nasza praca została doceniona przez widzów - mówi komendant.

Rafał Piekarski, pastor społeczności Tomy, który wcielił się w rolę Jezusa, przyznaje, że to wyjątkowo trudna rola.

- Zdaję sobie sprawę, że każdy, kto chce zagrać tak wyjątkową postać, staje z góry na przegranej pozycji. Bo jak zagrać Boga w człowieku? - retorycznie pyta Rafał Piekarski. - Chcieliśmy pokazać, że Jezus był blisko ludzi, dotykał ich, rozmawiał z nimi, nie wywyższał się, ale zjednywał sobie ich serca. Celowo także sama droga krzyżowa i ukrzyżowanie została pokazana bardzo symbolicznie. Chcieliśmy zostawić margines dla wyobraźni, zdając sobie sprawę, że gdybyśmy chcieli pokazać wszystko dosłownie, mogłoby to być groteskowe, a dla dzieci drastyczne. Wiemy, że wielu widzów to, co niepokazane, a jedynie zaznaczone, naprawdę bardzo poruszyło.